publicerad: 2015
specialstyrka
speci·al|styrka
substantiv
~n ‑styrkor • till 1styrka 2; jfr specialkommando
| Singular | |
|---|---|
| en specialstyrka | obestämd form |
| en specialstyrkas | obestämd form genitiv |
| specialstyrkan | bestämd form |
| specialstyrkans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| specialstyrkor | obestämd form |
| specialstyrkors | obestämd form genitiv |
| specialstyrkorna | bestämd form |
| specialstyrkornas | bestämd form genitiv |


