publicerad: 2015
spågumma
spå|gumma
substantiv
~n ‑gummor spå 1gumma
| Singular | |
|---|---|
| en spågumma | obestämd form |
| en spågummas | obestämd form genitiv |
| spågumman | bestämd form |
| spågummans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| spågummor | obestämd form |
| spågummors | obestämd form genitiv |
| spågummorna | bestämd form |
| spågummornas | bestämd form genitiv |


