publicerad: 2015
späckhuggare
späck|hugg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑huggarna • ett valdjur
| Singular | |
|---|---|
| en späckhuggare | obestämd form |
| en späckhuggares | obestämd form genitiv |
| späckhuggaren | bestämd form |
| späckhuggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| späckhuggare | obestämd form |
| späckhuggares | obestämd form genitiv |
| späckhuggarna | bestämd form |
| späckhuggarnas | bestämd form genitiv |


