publicerad: 2015
stadig
stad·ig
adjektiv
~t ~a • som inte rubbas lätt, stabil; ha stadigt sällskap (med ngn) ha en kärleksrelation
| Positiv | |
|---|---|
| en stadig + substantiv | |
| ett stadigt + substantiv | |
| den/det/de stadiga + substantiv | |
| den stadige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de stadigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är stadigast | |
| den/det/de stadigaste + substantiv |


