publicerad: 2015
staka
staka
verb
~de ~t • driva el. ta sig fram med hjälp av skidstav, åra e.d.: staka på skidor
| Finita former | |
|---|---|
| stakar | presens aktiv |
| stakas | presens passiv |
| stakade | preteritum aktiv |
| stakades | preteritum passiv |
| staka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att staka | infinitiv aktiv |
| att stakas | infinitiv passiv |
| har/hade stakat | supinum aktiv |
| har/hade stakats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| stakande | |
| Perfekt particip | |
| en stakad + substantiv | |
| ett stakat + substantiv | |
| den/det/de stakade + substantiv | |
staka sig
• ha svårt att få fram vad man vill ha sagtOrdform(er) staka sig


