publicerad: 2015
stansning
stans·ning
substantiv
~en ~ar stansa
| Singular | |
|---|---|
| en stansning | obestämd form |
| en stansnings | obestämd form genitiv |
| stansningen | bestämd form |
| stansningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stansningar | obestämd form |
| stansningars | obestämd form genitiv |
| stansningarna | bestämd form |
| stansningarnas | bestämd form genitiv |


