publicerad: 2015
statsminister
stats|min·ister
substantiv
~n ‑ministrar • titel för regeringschef särsk. i de nordiska länderna
| Singular | |
|---|---|
| en statsminister | obestämd form |
| en statsministers | obestämd form genitiv |
| statsministern | bestämd form |
| statsministerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| statsministrar | obestämd form |
| statsministrars | obestämd form genitiv |
| statsministrarna | bestämd form |
| statsministrarnas | bestämd form genitiv |


