publicerad: 2015
stavgångare
stav|gång·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑gångarna stavgång
| Singular | |
|---|---|
| en stavgångare | obestämd form |
| en stavgångares | obestämd form genitiv |
| stavgångaren | bestämd form |
| stavgångarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stavgångare | obestämd form |
| stavgångares | obestämd form genitiv |
| stavgångarna | bestämd form |
| stavgångarnas | bestämd form genitiv |


