publicerad: 2015
stenhuggare
sten|hugg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑huggarna sten 1 huggare
| Singular | |
|---|---|
| en stenhuggare | obestämd form |
| en stenhuggares | obestämd form genitiv |
| stenhuggaren | bestämd form |
| stenhuggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stenhuggare | obestämd form |
| stenhuggares | obestämd form genitiv |
| stenhuggarna | bestämd form |
| stenhuggarnas | bestämd form genitiv |


