publicerad: 2015
stilprägel
stil|prägel
substantiv
~n • till stil 2,3 och prägel 2
| Singular | |
|---|---|
| en stilprägel | obestämd form |
| en stilprägels | obestämd form genitiv |
| stilprägeln | bestämd form |
| stilprägelns | bestämd form genitiv |


