publicerad: 2015
stridsduglighet
strids|dug·lig·het
substantiv
~en stridsduglig
| Singular | |
|---|---|
| en stridsduglighet | obestämd form |
| en stridsduglighets | obestämd form genitiv |
| stridsdugligheten | bestämd form |
| stridsduglighetens | bestämd form genitiv |


