publicerad: 2015
stridsrustning
strids|rust·ning
substantiv
~en ~ar • till rustning 2 2strid
| Singular | |
|---|---|
| en stridsrustning | obestämd form |
| en stridsrustnings | obestämd form genitiv |
| stridsrustningen | bestämd form |
| stridsrustningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stridsrustningar | obestämd form |
| stridsrustningars | obestämd form genitiv |
| stridsrustningarna | bestämd form |
| stridsrustningarnas | bestämd form genitiv |


