publicerad: 2015
stridsställning
strids|ställ·ning
substantiv
~en ~ar 2strid ställning 1
| Singular | |
|---|---|
| en stridsställning | obestämd form |
| en stridsställnings | obestämd form genitiv |
| stridsställningen | bestämd form |
| stridsställningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stridsställningar | obestämd form |
| stridsställningars | obestämd form genitiv |
| stridsställningarna | bestämd form |
| stridsställningarnas | bestämd form genitiv |


