publicerad: 2015
strigla
strigla
verb
~de ~t • vässa rakkniv el. rakblad med strigel
| Finita former | |
|---|---|
| striglar | presens aktiv |
| striglas | presens passiv |
| striglade | preteritum aktiv |
| striglades | preteritum passiv |
| strigla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att strigla | infinitiv aktiv |
| att striglas | infinitiv passiv |
| har/hade striglat | supinum aktiv |
| har/hade striglats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| striglande | |
| Perfekt particip | |
| en striglad + substantiv | |
| ett striglat + substantiv | |
| den/det/de striglade + substantiv | |


