publicerad: 2015
strävning
sträv·ning
substantiv
~en ~ar • till 1sträva 2
| Singular | |
|---|---|
| en strävning | obestämd form |
| en strävnings | obestämd form genitiv |
| strävningen | bestämd form |
| strävningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| strävningar | obestämd form |
| strävningars | obestämd form genitiv |
| strävningarna | bestämd form |
| strävningarnas | bestämd form genitiv |


