publicerad: 2015
ströplats
strö|plats
substantiv
~en ~er • mest i pl.; till 1strö 2 plats 1
| Singular | |
|---|---|
| en ströplats | obestämd form |
| en ströplats | obestämd form genitiv |
| ströplatsen | bestämd form |
| ströplatsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ströplatser | obestämd form |
| ströplatsers | obestämd form genitiv |
| ströplatserna | bestämd form |
| ströplatsernas | bestämd form genitiv |


