publicerad: 2015
stångning
stång·ning
substantiv
~en ~ar stånga
| Singular | |
|---|---|
| en stångning | obestämd form |
| en stångnings | obestämd form genitiv |
| stångningen | bestämd form |
| stångningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| stångningar | obestämd form |
| stångningars | obestämd form genitiv |
| stångningarna | bestämd form |
| stångningarnas | bestämd form genitiv |


