publicerad: 2015
sunnimuslim
sunni|musl·im
substantiv
~en ~er • sunnit
| Singular | |
|---|---|
| en sunnimuslim | obestämd form |
| en sunnimuslims | obestämd form genitiv |
| sunnimuslimen | bestämd form |
| sunnimuslimens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sunnimuslimer | obestämd form |
| sunnimuslimers | obestämd form genitiv |
| sunnimuslimerna | bestämd form |
| sunnimuslimernas | bestämd form genitiv |


