publicerad: 2015
suppositorium
sup·pos·it·ori·um
[‑o`ri‑ el. ‑o´ri‑]
substantiv
suppositoriet suppositorier • stolpiller
| Singular | |
|---|---|
| ett suppositorium | obestämd form |
| ett suppositoriums | obestämd form genitiv |
| suppositoriet | bestämd form |
| suppositoriets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| suppositorier | obestämd form |
| suppositoriers | obestämd form genitiv |
| suppositorierna | bestämd form |
| suppositoriernas | bestämd form genitiv |


