publicerad: 2015
suterrängvåning
su·terr·äng|vån·ing
el. sou·terr·äng|vån·ing
substantiv
~en ~ar • till våning 1,2 suterräng
| Singular | |
|---|---|
| en suterrängvåning (en souterrängvåning) | obestämd form |
| en suterrängvånings (en souterrängvånings) | obestämd form genitiv |
| suterrängvåningen (souterrängvåningen) | bestämd form |
| suterrängvåningens (souterrängvåningens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| suterrängvåningar (souterrängvåningar) | obestämd form |
| suterrängvåningars (souterrängvåningars) | obestämd form genitiv |
| suterrängvåningarna (souterrängvåningarna) | bestämd form |
| suterrängvåningarnas (souterrängvåningarnas) | bestämd form genitiv |


