publicerad: 2015
svensk
1svensk
adjektiv
~t ~a – De flesta sammansättn. med svensk- hör till 1svensk el. 2svensk.
| Positiv | |
|---|---|
| en svensk + substantiv | |
| ett svenskt + substantiv | |
| den/det/de svenska + substantiv | |
| den svenske + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de svenskare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är svenskast | |
| den/det/de svenskaste + substantiv |
2svensk
substantiv
~en ~ar • mansperson från Sverige
| Singular | |
|---|---|
| en svensk | obestämd form |
| en svensks | obestämd form genitiv |
| svensken | bestämd form |
| svenskens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| svenskar | obestämd form |
| svenskars | obestämd form genitiv |
| svenskarna | bestämd form |
| svenskarnas | bestämd form genitiv |


