publicerad: 2015
svensson
svens·son
[sven´s‑]
oböjligt substantiv
• ⟨ibl. ngt nedsätt.⟩ vanlig svensk: en svensson
| Singular | |
|---|---|
| en svensson | obestämd form |
| en svenssons | obestämd form genitiv |


