publicerad: 2015
sybarit
sybar·it
[‑i´t]
substantiv
~en ~er • njutningsmänniska
| Singular | |
|---|---|
| en sybarit | obestämd form |
| en sybarits | obestämd form genitiv |
| sybariten | bestämd form |
| sybaritens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sybariter | obestämd form |
| sybariters | obestämd form genitiv |
| sybariterna | bestämd form |
| sybariternas | bestämd form genitiv |


