publicerad: 2015
takläggning
tak|lägg·ning
substantiv
~en ~ar taklägga
| Singular | |
|---|---|
| en takläggning | obestämd form |
| en takläggnings | obestämd form genitiv |
| takläggningen | bestämd form |
| takläggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| takläggningar | obestämd form |
| takläggningars | obestämd form genitiv |
| takläggningarna | bestämd form |
| takläggningarnas | bestämd form genitiv |


