publicerad: 2015
tandning
tand·ning
substantiv
~en ~ar • till tandad
| Singular | |
|---|---|
| en tandning | obestämd form |
| en tandnings | obestämd form genitiv |
| tandningen | bestämd form |
| tandningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tandningar | obestämd form |
| tandningars | obestämd form genitiv |
| tandningarna | bestämd form |
| tandningarnas | bestämd form genitiv |


