publicerad: 2015
terminal
1term·in·al
[‑a´l]
substantiv
~en ~er • avgångs- och ankomsthall för gods el. passagerare med buss, flyg etc.; omlastningsstation; utrustning för in- och utmatning av data
| Singular | |
|---|---|
| en terminal | obestämd form |
| en terminals | obestämd form genitiv |
| terminalen | bestämd form |
| terminalens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| terminaler | obestämd form |
| terminalers | obestämd form genitiv |
| terminalerna | bestämd form |
| terminalernas | bestämd form genitiv |
2term·in·al
[‑a´l]
adjektiv
~t ~a • änd-; slut-; spets-, topp-
| Positiv | |
|---|---|
| en terminal + substantiv | |
| ett terminalt + substantiv | |
| den/det/de terminala + substantiv |


