publicerad: 2015
tidigareläggning
tid·ig·are|lägg·ning
substantiv
~en ~ar tidigarelägga
| Singular | |
|---|---|
| en tidigareläggning | obestämd form |
| en tidigareläggnings | obestämd form genitiv |
| tidigareläggningen | bestämd form |
| tidigareläggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidigareläggningar | obestämd form |
| tidigareläggningars | obestämd form genitiv |
| tidigareläggningarna | bestämd form |
| tidigareläggningarnas | bestämd form genitiv |


