publicerad: 2015
tidningsbud
tid·nings|bud
substantiv
~et; pl. ~ tidning bud 1
| Singular | |
|---|---|
| ett tidningsbud | obestämd form |
| ett tidningsbuds | obestämd form genitiv |
| tidningsbudet | bestämd form |
| tidningsbudets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidningsbud | obestämd form |
| tidningsbuds | obestämd form genitiv |
| tidningsbuden | bestämd form |
| tidningsbudens | bestämd form genitiv |


