publicerad: 2015
tidningsstånd
tid·nings|stånd
substantiv
~et; pl. ~ • till 2stånd 2 tidning
| Singular | |
|---|---|
| ett tidningsstånd | obestämd form |
| ett tidningsstånds | obestämd form genitiv |
| tidningsståndet | bestämd form |
| tidningsståndets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tidningsstånd | obestämd form |
| tidningsstånds | obestämd form genitiv |
| tidningsstånden | bestämd form |
| tidningsståndens | bestämd form genitiv |


