publicerad: 2015
tillfångata
till·fånga|ta
el. åld. till·fånga|taga
verb
‑tog, ‑tagit, ‑tagen ‑taget ‑tagna, pres. ‑tar • tillfångata ngn el. ta ngn till fånga
| Finita former | |
|---|---|
| tillfångatar (tillfångatager) | presens aktiv |
| tillfångatas (tillfångatages) | presens passiv |
| tillfångatog | preteritum aktiv |
| tillfångatogs | preteritum passiv |
| tillfångata (tillfångatag) | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tillfångata (tillfångataga) | infinitiv aktiv |
| att tillfångatas (tillfångatagas) | infinitiv passiv |
| har/hade tillfångatagit | supinum aktiv |
| har/hade tillfångatagits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| tillfångatagande | |
| Perfekt particip | |
| en tillfångatagen + substantiv | |
| ett tillfångataget + substantiv | |
| den/det/de tillfångatagna + substantiv | |
| den tillfångatagne + maskulint substantiv | |


