publicerad: 2015
tilltyga
till|tyga
verb
~de ~t • (illa) tilltyga ngn skada el. misshandla ngn
| Finita former | |
|---|---|
| tilltygar | presens aktiv |
| tilltygas | presens passiv |
| tilltygade | preteritum aktiv |
| tilltygades | preteritum passiv |
| tilltyga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att tilltyga | infinitiv aktiv |
| att tilltygas | infinitiv passiv |
| har/hade tilltygat | supinum aktiv |
| har/hade tilltygats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| tilltygande | |
| Perfekt particip | |
| en tilltygad + substantiv | |
| ett tilltygat + substantiv | |
| den/det/de tilltygade + substantiv | |


