publicerad: 2015
tomtning
tomt·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨ofta arkeol.⟩ läggande av husgrund; till tomta 2
| Singular | |
|---|---|
| en tomtning | obestämd form |
| en tomtnings | obestämd form genitiv |
| tomtningen | bestämd form |
| tomtningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tomtningar | obestämd form |
| tomtningars | obestämd form genitiv |
| tomtningarna | bestämd form |
| tomtningarnas | bestämd form genitiv |


