publicerad: 2015
tonårsfinne
ton·års|finne
substantiv
~n ‑finnar • mest i pl.; till finne 2 tonår
| Singular | |
|---|---|
| en tonårsfinne | obestämd form |
| en tonårsfinnes | obestämd form genitiv |
| tonårsfinnen | bestämd form |
| tonårsfinnens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tonårsfinnar | obestämd form |
| tonårsfinnars | obestämd form genitiv |
| tonårsfinnarna | bestämd form |
| tonårsfinnarnas | bestämd form genitiv |


