publicerad: 2015
trafikstörning
traf·ik|stör·ning
substantiv
~en ~ar • till störning 2 trafik
| Singular | |
|---|---|
| en trafikstörning | obestämd form |
| en trafikstörnings | obestämd form genitiv |
| trafikstörningen | bestämd form |
| trafikstörningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trafikstörningar | obestämd form |
| trafikstörningars | obestämd form genitiv |
| trafikstörningarna | bestämd form |
| trafikstörningarnas | bestämd form genitiv |


