publicerad: 2015
transtillstånd
trans|till·stånd
el. trance|till·stånd
substantiv
~et; pl. ~ • till trans tillstånd 1
| Singular | |
|---|---|
| ett transtillstånd (ett trancetillstånd) | obestämd form |
| ett transtillstånds (ett trancetillstånds) | obestämd form genitiv |
| transtillståndet (trancetillståndet) | bestämd form |
| transtillståndets (trancetillståndets) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| transtillstånd (trancetillstånd) | obestämd form |
| transtillstånds (trancetillstånds) | obestämd form genitiv |
| transtillstånden (trancetillstånden) | bestämd form |
| transtillståndens (trancetillståndens) | bestämd form genitiv |


