publicerad: 2015
tribunat
trib·un·at
[‑a´t]
substantiv
~et; pl. ~ • tribunämbete
| Singular | |
|---|---|
| ett tribunat | obestämd form |
| ett tribunats | obestämd form genitiv |
| tribunatet | bestämd form |
| tribunatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tribunat | obestämd form |
| tribunats | obestämd form genitiv |
| tribunaten | bestämd form |
| tribunatens | bestämd form genitiv |


