publicerad: 2015
tripping
tripp·ing
[trip´‑]
substantiv
~en ~ar • i ishockey: fällning med klubba
| Singular | |
|---|---|
| en tripping | obestämd form |
| en trippings | obestämd form genitiv |
| trippingen | bestämd form |
| trippingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| trippingar | obestämd form |
| trippingars | obestämd form genitiv |
| trippingarna | bestämd form |
| trippingarnas | bestämd form genitiv |


