publicerad: 2015
tröskare
trösk·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. tröskarna 2tröska
| Singular | |
|---|---|
| en tröskare | obestämd form |
| en tröskares | obestämd form genitiv |
| tröskaren | bestämd form |
| tröskarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tröskare | obestämd form |
| tröskares | obestämd form genitiv |
| tröskarna | bestämd form |
| tröskarnas | bestämd form genitiv |


