publicerad: 2015
tvåhjuling
två|hjul·ing
substantiv
~en ~ar • cykel med två hjul
| Singular | |
|---|---|
| en tvåhjuling | obestämd form |
| en tvåhjulings | obestämd form genitiv |
| tvåhjulingen | bestämd form |
| tvåhjulingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tvåhjulingar | obestämd form |
| tvåhjulingars | obestämd form genitiv |
| tvåhjulingarna | bestämd form |
| tvåhjulingarnas | bestämd form genitiv |


