publicerad: 2015
undanhålla
und·an|hålla
verb
‑höll, ‑hållit, ‑hållen ‑hållet ‑hållna, pres. ‑håller • underlåta att ge, hemlighålla: undanhålla information
| Finita former | |
|---|---|
| undanhåller | presens aktiv |
| undanhålls (undanhålles) | presens passiv |
| undanhöll | preteritum aktiv |
| undanhölls | preteritum passiv |
| undanhåll | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att undanhålla | infinitiv aktiv |
| att undanhållas | infinitiv passiv |
| har/hade undanhållit | supinum aktiv |
| har/hade undanhållits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| undanhållande | |
| Perfekt particip | |
| en undanhållen + substantiv | |
| ett undanhållet + substantiv | |
| den/det/de undanhållna + substantiv | |


