publicerad: 2015
undanmanöver
und·an|man·över
substantiv
~n; pl. ‑manövrer el. ‑manövrar undan manöver 1
| Singular | |
|---|---|
| en undanmanöver | obestämd form |
| en undanmanövers | obestämd form genitiv |
| undanmanövern | bestämd form |
| undanmanöverns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| undanmanövrer (undanmanövrar) | obestämd form |
| undanmanövrers (undanmanövrars) | obestämd form genitiv |
| undanmanövrerna (undanmanövrarna) | bestämd form |
| undanmanövrernas (undanmanövrarnas) | bestämd form genitiv |


