publicerad: 2015
uppfinna
upp|finna
verb
uppfann, uppfunnit, uppfunnen uppfunnet uppfunna, pres. uppfinner • skapa uppfinning
| Finita former | |
|---|---|
| uppfinner | presens aktiv |
| uppfinns (uppfinnes) | presens passiv |
| uppfann | preteritum aktiv |
| uppfanns | preteritum passiv |
| uppfinn | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att uppfinna | infinitiv aktiv |
| att uppfinnas | infinitiv passiv |
| har/hade uppfunnit | supinum aktiv |
| har/hade uppfunnits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| uppfinnande | |
| Perfekt particip | |
| en uppfunnen + substantiv | |
| ett uppfunnet + substantiv | |
| den/det/de uppfunna + substantiv | |
| den uppfunne + maskulint substantiv | |


