publicerad: 2015
upphovskvinna
upp·hovs|kvinna
substantiv
~n ‑kvinnor • jfr upphovsperson
| Singular | |
|---|---|
| en upphovskvinna | obestämd form |
| en upphovskvinnas | obestämd form genitiv |
| upphovskvinnan | bestämd form |
| upphovskvinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| upphovskvinnor | obestämd form |
| upphovskvinnors | obestämd form genitiv |
| upphovskvinnorna | bestämd form |
| upphovskvinnornas | bestämd form genitiv |


