publicerad: 2015
upplysning
upp|lys·ning
substantiv
~en ~ar 1 upplysning av rummet2 plats för information, meddelande3 upplysningen den stora europeiska kulturströmningen under 1700-talet – De flesta sammansättn. med upplysnings- hör till upplysning 2.
| Singular | |
|---|---|
| en upplysning | obestämd form |
| en upplysnings | obestämd form genitiv |
| upplysningen | bestämd form |
| upplysningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| upplysningar | obestämd form |
| upplysningars | obestämd form genitiv |
| upplysningarna | bestämd form |
| upplysningarnas | bestämd form genitiv |


