publicerad: 2015
uruppföra
ur|upp·föra
verb
‑uppförde, ‑uppfört, pres. ‑uppför • spela för första gången: uruppföra en pjäs
| Finita former | |
|---|---|
| uruppför | presens aktiv |
| uruppförs (uruppföres) | presens passiv |
| uruppförde | preteritum aktiv |
| uruppfördes | preteritum passiv |
| uruppför | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att uruppföra | infinitiv aktiv |
| att uruppföras | infinitiv passiv |
| har/hade uruppfört | supinum aktiv |
| har/hade uruppförts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| uruppförande | |
| Perfekt particip | |
| en uruppförd + substantiv | |
| ett uruppfört + substantiv | |
| den/det/de uruppförda + substantiv | |


