publicerad: 2015
utbildningsvikariat
ut·bild·nings|vik·ari·at
substantiv
~et; pl. ~ utbildning vikariat
Singular | |
---|---|
ett utbildningsvikariat | obestämd form |
ett utbildningsvikariats | obestämd form genitiv |
utbildningsvikariatet | bestämd form |
utbildningsvikariatets | bestämd form genitiv |
Plural | |
utbildningsvikariat | obestämd form |
utbildningsvikariats | obestämd form genitiv |
utbildningsvikariaten | bestämd form |
utbildningsvikariatens | bestämd form genitiv |