publicerad: 2015
utbildningsvikariat
ut·bild·nings|vik·ari·at
substantiv
~et; pl. ~ utbildning vikariat
| Singular | |
|---|---|
| ett utbildningsvikariat | obestämd form |
| ett utbildningsvikariats | obestämd form genitiv |
| utbildningsvikariatet | bestämd form |
| utbildningsvikariatets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utbildningsvikariat | obestämd form |
| utbildningsvikariats | obestämd form genitiv |
| utbildningsvikariaten | bestämd form |
| utbildningsvikariatens | bestämd form genitiv |


