publicerad: 2015
utdikning
ut|dik·ning
substantiv
~en ~ar utdika
| Singular | |
|---|---|
| en utdikning | obestämd form |
| en utdiknings | obestämd form genitiv |
| utdikningen | bestämd form |
| utdikningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utdikningar | obestämd form |
| utdikningars | obestämd form genitiv |
| utdikningarna | bestämd form |
| utdikningarnas | bestämd form genitiv |


