publicerad: 2015
utklyvning
ut|klyv·ning
substantiv
~en ~ar • produktion av avkomma genom klyvning av arvsanlag
| Singular | |
|---|---|
| en utklyvning | obestämd form |
| en utklyvnings | obestämd form genitiv |
| utklyvningen | bestämd form |
| utklyvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utklyvningar | obestämd form |
| utklyvningars | obestämd form genitiv |
| utklyvningarna | bestämd form |
| utklyvningarnas | bestämd form genitiv |


