publicerad: 2015
utkragning
ut|krag·ning
substantiv
~en ~ar • konstruktion där en byggnadsdel skjuter ut från en vägg
| Singular | |
|---|---|
| en utkragning | obestämd form |
| en utkragnings | obestämd form genitiv |
| utkragningen | bestämd form |
| utkragningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utkragningar | obestämd form |
| utkragningars | obestämd form genitiv |
| utkragningarna | bestämd form |
| utkragningarnas | bestämd form genitiv |


