publicerad: 2015
utprovning
ut|prov·ning
substantiv
~en ~ar utprova
| Singular | |
|---|---|
| en utprovning | obestämd form |
| en utprovnings | obestämd form genitiv |
| utprovningen | bestämd form |
| utprovningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utprovningar | obestämd form |
| utprovningars | obestämd form genitiv |
| utprovningarna | bestämd form |
| utprovningarnas | bestämd form genitiv |


